این ظرف شبیه صراحی‌های قدیمی است؛

 صراحی ظرفی است که گلوگاهی تنگ و دراز دارد و در آن نوشیدنی می‌ریختند.

بر روی این صراحی طرح‌های هندسی تزیینی کنده‌کاری شده است و هر قسمت طرح، رنگ مجزای خود را دارد.

 از این ظرف می‌توان به عنوان گلدان نیز استفاده کرد.

ارتفاع این ظرف سفالی نزدیک به 19 سانتی‌متر است و وزنی بیش از 300 گرم دارد.

 کارگاه مهر باستان این صراحی را در طرح‌های متفاوت ساخته است و طرح هیچ‌کدام شبیه طرح دیگری نیست.

این طرح‌ها را هنرمند به صورت ذهنی ایجاد می‌کند و شاید ارزش کار هنری نیز همین منحصر به فرد بودن آن باشد.

 سفال این دست سازه رسی، سالیان متمادی در میان مردمان ما رواج داشته است.

 این محصولات که به نحوی می‌توان آن‌ها را قدیمی‌ترین ساخته بشر دانست، از خاک رس و در پرتو آتش شکل می‌گیرند.

هنرمندان سفالگر از دیر باز مایحتاج روزمره را با همت شکل می‌دادند و بر ظرف‌های گلی نقش و نگارهایی مختلف می‌کشیدند و با رنگ‌های مختلف آراسته می‌کردند.

هرچند هنوز مشخص نیست که اولین سفال‌ها، جان دادن به باورهایی کهن بوده یا راه‌هایی هوشمندانه برای ساده تر کردن زندگی. این روزها سفال بدل به یکی از یادگارهای دوران باستان شده است که هنوز کاربری‌های متعددی برای آن وجود دارد.

 گلدان، تندیس، شمعدان و سایر مصنوعات سفالی که حتی در میان خانه های مدرن امروزی نقش پررنگی بازی می‌کنند بازمانده ای از هنر آدمی در اعصار مختلف است.